Furkancılar hasebiyle bunu da görmüş olduk
Kötüydü doğal. Hiç de sempatik bulmamakla bir arada Furkancılar olarak bilinen Furkan Eğitim ve Hizmet Vakfı üyelerine yönelik polis şiddetinin savunulacak yanı olmadığını elbette söylemeliyim. Bu cins bahislerde ikili standardım yok benim de birçok kişi üzere. Sıkıntıları nedir, neyi savunurlar, neye itiraz ederler hala anlayamadığım (çaba göstermediğim sanılmasın nitekim anlayamadığım) Furkancılara yapılan tek sözle çok berbattı. Devlet Bahçeli hariç, Süleyman Soylu dahil çok kişinin çok bulduğu bir reaksiyondu polisinki
Şunu belirteyim önce
Elbette Furkancılarla, başkanları Alpaslan Kuytul’la “taktik anlamda” bile tıpkı cephede değilim. Ortak bir demokrasi kanısı paylaştığım falan da yok. İktidarın hışmına uğradı diye “yol arkadaşım” olarak da görmüyorum kuşkusuz. Uzlaşmaz çelişkilerim var zira. Ortak bir tabanda buluşabilmemiz de “doğanın mantığına” karşıt. “Sert müdahale gördüler” diyorsam sert müdahale gördüklerindendir, hepsi bu. Ancak memleket ahalisinin birinci kez gördüğü bir sertlik olduğuna inanmam da beklenmemeli natürel. Bu ülkenin solcuları âlâsını yaşamıştır bunun. Mitinglerinde öldürülen kardeşleri vardır solcuların.
Furkancıların gösterisinde başörtülü bir polisin başörtülü bir göstericiye şiddeti çok konuşuldu biliyorsunuz. “Başörtülü bir polisin, başörtülü birine bunu yapmaması” üzerine heyeti son derece tehlikeli bir noktadan ele alındı bahis. Münasebetiyle, şiddeti toptan reddeden değil, “bir mağduru” ayırarak “diğerlerine” yapılan şiddeti kabul eder duruma düşülmüş oldu. Aferin. Polise, “sen de başörtülüsün, başörtülüye vurma” demek, kendisine yakın olana farklı davran demektir özünde. Bakın şu söylense (yine sıkıntılıdır ama) anlardım; “sen başörtülüsün, başka polisler üzere olma”. Söyleyenin, inancının şiddetten yana olmadığına vurgu yaptığı manasına gelirdi bu pekâlâ.
Buna birinci defa şahit olduk
Polisin, çoğunlukla karşı olduğum yetkileri kanunla belirlenmiştir malum. Furkancılara şiddeti kanunun belirlediğinin çok lakin çok üstünde. Başörtülü ya da değil polis orantısız şiddet uygulayarak nasıl yasanın dışına düşmüşse, başörtülü polise başörtülü göstericiye vurma demek de (tabii ki vurmamalı) onu yasadışılığa davet etmek demek. Başörtülü polisten bu tarafta bir beklentinin olması önemli bir sıkıntıdır. Bugüne kadar, bu açıklıkta başörtüsü üzerinden polise taraf ol daveti yapıldığına rastlamadık hiç. Bu devirde buna da şahit olduk.
Bir defa daha vurgulayayım; başörtülü polisi bir başörtülüye vurdu diyerek eleştirmek şiddeti maksada nazaran reddetmek ya da kabul etmek manasına gelir. Bu vahim bir yaklaşımdır. Polis şiddetini yalnızca şiddet olarak görmeyip aidiyet bağları vurgusuyla gayenin yanlışlığından dolayı eleştirmek “toplumsal parçalanmışlığımızın” boyutunu gösteriyor. O başörtülü polis, şiddeti yalnızca kendisi üzere bir başörtülüye uygulamasından dolayı dikkatini çekiyor bazılarının. Bayanların şovlarında, emekçilerin, öğrencilerin hareketlerinde önüne gelene cop sallayan başörtülü polisler nedense bu kadar dikkat çekmedi. Yaşananlardan çıkan tuhaf bir de sonuç var aslına bakarsanız; aidiyet bağı olanlara da ayrım yapmadan vuran, hasebiyle başörtüsünün bunu yapmasına pürüz olmadığı bir polis görmüş olduk. Takdir edesi geliyor insanın.
Örtülü, örtüsüz herkes karşı olmalı
Poliste, jandarmada, eğitimde dinî, ulusal, siyasi semboller kullanılmamalıdır diyenler bu nedenle haklıydı işte. Kimi bölümlerin bu çeşit beklentilere girmesine yol açtığına güzel bir örnektir bu son yaşananlar.
Tabii ki anlatmak istediğim şu; kime yapılırsa yapılsın şiddet reddedilmelidir. İkincisi, başörtülü polisi ona başörtüyü hatırlatarak değil, insan haklarını öğreterek durdurmak temel olmalıdır. “Başörtülü polis başörtülüye vurmamalı” dendiği anda şiddetin en azından bir bölüme yapılmasına onay verilmiş olunur. Nasıl ki başörtülü polis, örtülü örtüsüz ayırmadan copunu indiriyorsa, şiddet tersi olan da örtülü örtüsüz ayırmadan polisin “orantısız şiddetine” itiraz etmelidir.
Copa maksat göstermek de ne oluyor?
