İşte Sedef Kabaş‘ın tahliye edildiği birinci duruşmadaki savunması:
Boğaziçi Üniversitesi’nden Memleketler arası Münasebetler ve Siyaset Bilimi üzerine lisans, Boston Üniversitesi’nden TV Haberciliği ve Yayıncılığı üzerine yüksek lisans, Marmara Üniversitesi Yüksek Gazetecilik kısmından alınmış doktora derecem var. Yurtdışında burslu okumuş, dünyanın en büyük haber kanalı CNN International’ın Atlanta’daki haber merkezinde çalışmış yeniden kendi isteği ile ülkesine dönmüş bir TV habercisiyim. Uzun yıllar ülkemizdeki çeşitli ulusal kanallarda yayınlanmış binlerce haber/röportaj programına imza attım. Bilhassa son yıllarda yeniden pek çok haber kanalında konuk konuşmacı olarak sayısız canlı yayına katıldım. Bugüne kadar ne yaptığım programlar ne de katıldığım yayınlar ile ilgili olarak hakaret dâhil hakkımda açılmış tek bir dava yoktur. Bu gerçek, şahsım ile ilgili olarak ortaya atılan “provokatör” argümanını temelden çürütmektedir.
‘Recep Tayyip Erdoğan beni milyonlara amaç gösterdi’
Gazeteci ve TV habercisi olmanın yanı sıra çeşitli üniversitelerde öğretim vazifelisi olarak binlerce öğrenci yetiştirmiş; bir eğitmen olarak bağlantı, liderlik ve medya üzerine sayısız eğitim, seminer, konferans vermiş; ülkemizin önde gelen şirketlerinin üst seviye yöneticilerine danışmanlık yapmış biriyim. Tüm bu nedenlerden dolayı davet edildiğim bir eğitim konferansında, kamuya açık 2000 kişinin dinleyici olarak bulunduğu bir salonda yaptığım ve sonrasında da Youtube’da yüzbinlerce kişinin izlediği bir konuşmanın görüntüsünü, geçen sene bu vakitlerde AK Parti yetkilileri kasıtlı biçimde montajlayarak gıyabımda müthiş bir iftira kampanyası başlatmışlardır. 2021 Nisan ayında AK Parti küme toplantısında şahsen Cumhurbaşkanı Recep Tayip Erdoğan canlı yayında milyonlara beni aleni biçimde gaye göstererek “128 Milyar Dolar Nerede sorusu koca bir palavra ve bu büyük palavrası CHP önderi Kemal KILIÇDAROĞLU’na söyleyin buyruğunu veren işte bu bayan” demiştir. Akabinde da Topraklar Değil, Beyinler İşgal Ediliyor isimli TEDx konuşmamın içeriği kasıtlı biçimde çarpıtılarak, yani Hitler’in propaganda bakanı Goebbels’e ilişkin kelamlar güya bana aitmiş, güya ben söylemişim üzere montajlanarak kamuoyuna izletilmiştir. İronik biçimde Goebbelsvari kara propaganda tekniklerini eleştirdiğim bir eğitim seminerim Goebbelsvari bir kara propagandanın gereci yapılmıştır. Hem “topluma büyük palavralar söyleyin” tavsiyesini veren bir eğitmen olduğum iftirası hem de aleni biçimde halkın kandırılmaya çalışması nedeniyle mevzuyu yargıya taşıdım. Recep Tayyip Erdoğan aleyhine 128 kuruşluk tazminat davası açtım. Merak ediyorum sanki hukuk karşısında hakkımı aramak şahsıma yönelik hasımlığın sebeplerinden biri olabilir mi? Mahkemenin dikkatine sunmak istediğim bir diğer konu da şu; Daha evvel “topluma büyük palavralar söyleyin” dediğim iftirasında bulunanlar ile artık “Cumhurbaşkanına hakaret etti” argümanında bulunanlar TIPKI KİŞİLER!
‘Bugün bu ülkede en ağır ‘suç’ cumhurbaşkanına hakaret’
İşte bu tıpkı bireyler artık bir atasözünden zorlama biçimde hakaret cürmü çıkarmaya çalışıp, benim 13 yıla yakın mahpusla cezalandırılmamı talep ediyorlar! Meğer IŞİD terör örgütü üyesi olup, Suriye’de örgütsel eğitimler alıp, emniyetin “canlı bomba” listesinde bulunsaydım, cezasız özgür bırakılacaktım. Memleketler arası uyuşturucu ticareti yapıp, Mersin Limanı’na 4.9 ton kokain getirmiş olsaydım, bırakın soruşturma açılmasını ismim dahi bilinmeyen tutulduğu için dışarıda rahat rahat dolaşacaktım. Terör örgütü PKK’nın başı Öcalan ile görüşüp, mektubunu devlet televizyonunda okuyarak siyasi bildirisini topluma iletme “misyonunu” üstlenmiş olsaydım, görüşleri referans alınan bir “akademisyen” olacaktım. Bugün FETÖ dedikleri “Hoca Efendi”leri için övgüler düzüp, Pensilvanya’da birlikte fotoğraf çekilmiş olsaydım, muhtemelen mevcut iktidarın beğenilen bakanlarından biri olacaktım. Kamunun mallarına, yerlerine, madenlerine, limanlarına, marinalarına, fabrikalarına “çöküp”; yolcu, hasta, müşteri garantili adapsız kaç devlet ihalesini kapıp, halkı milyarlarca dolar ziyana uğratsaydım, bir de millete ana avrat hitap etmiş olsaydım, bulunmaz hint kumaşı olacaktım. Ya da bir muhalefet başkanının hızına yumruk atsaydım tutuksuz yargılanacak ve hakkımda en fazla 3 yıl mahpus istenen biri olacaktım. Ne var ki, bugünün Türkiye’sinde birilerine nazaran en büyük “suçu” işledim. Ne terör, ne cinayet, ne uyuşturucu ticareti, ne nitelikli dolandırıcılık, ne vatana ihanet… Bugün bu ülkede en ağır “suç” Cumhurbaşkanına hakaret!
Peki, hakaret hata mudur? Elbette hatadır. Kanaatimce kabahat olmasının ötesinde ayrıyeten ahlaki bir sıkıntıdır. Lakin bu cürüm HERKES için geçerlidir, çünkü hukuk karşısında herkes EŞİTTİR! Örneğin Cumhurbaşkanına hakaret etmek nasıl bir kabahat ise Cumhurbaşkanı da bir diğerine hakaret ettiğinde benzeri cürmü işlemektedir. Yani bu kabahati işleyen herkes için eşit ceza ya da bu hatanın mağduru için eşit muhafaza temin etmek, hukuk devleti olmanın bir gereğidir.
Oysa mevcut durumda Cumhurbaşkanına özel bir müdafaa kalkanı yaratılmaya çalışılmaktadır. Daha evvel tarafsız Cumhurbaşkanı için çıkartılmış olan TCK’nın 299. Hususu, Anayasamızın 90. Unsuru açısından artık yok kararındadır.
Zira Türkiye’nin imzaladığı memleketler arası mukaveleler “Hukuk karşısında herkes eşittir” unsurundan hareketle devlet liderlerine özel, ayrıcalıklı, istisnai bir statü tanınamayacağını belirtiyor. En son AİHM tarafından verilmiş 19 Ekim 2021 tarihli Vedat Şorli kararı bunu bir kere daha teyit ediyor. Karar hem Devlet Liderlerine ayrıcalık ve özel müdafaa sağlanamaz diyor hem TCK’nın 299. Unsurunun kaldırılmasını “hukuki zorunluluk” olarak nitelendiriyor. Anayasamızın 90. unsuru de memleketler arası mukaveleler ile iç hukuk çelişiyorsa, birincisi geçerlidir diyor. Yani aslında Cumhurbaşkanı Erdoğan’a hakaret edildi savı ile 160 binden fazla vatandaşımız hakkında açılan soruşturma ve 33 binden fazla vatandaşımıza verilmiş mahkûmiyet kararları yok kararında olan bir yasaya dayandırılıyor. Bir bakıma hukuk hiçe sayılarak fiili bir durum oluşturulmaya çalışılıyor.
Gelelim “Gazeteci Sedef Kabaş Cumhurbaşkanı Erdoğan’a hakaret etti” iddiasına… Bir muhafaza kalkanı olsa da olmasa da ben Cumhurbaşkanı’na hakaret etmedim, etmem. Zira rastgele diğer birine de hakaret etmem, edilmesini de tasvip etmem. Lakin ülkeyi ekonomik, siyasi, tüzel ve neredeyse her alanda tarihteki en ağır koşullara mahkûm etmiş bir iktidarı ve onun başat temsilcilerini gerekirse en ağır biçimde eleştiririm. Takdir edersiniz ki, bu tenkitler tabir özgürlüğü kapsamında olup, hem TC vatandaşı olarak en temel Anayasal hakkım hem de bir gazeteci olarak en asli vazifemdir.
Peki, ne oldu? 14 Ocak 2022 tarihinde TELE1’de Demokrasi Arenası programında Sayın Uğur Dündar’ın “siz siyasete son periyotta hâkim olan kırıcı, kutuplaştırıcı, ayrıştırıcı hatta tehtitvari üslubu nasıl değerlendiriyorsunuz?” sorusuna cevap olarak 1980 öncesi bu toplumun nasıl “sağcı mısın, solcu musun” diye bölündüğünü, artık de “AKP’li misin, değil misin” diye tekrar zalimce adeta tarihten hiç ders alınmamışçasına bölündüğünü söyledim. Bu halk Erdoğan’a çok baht verdi, çok takviye, çok paye verdi, çok âlâ makamlara getirdi ancak karşılığında kendisi birleştirici bir üslup yerine bizi ısrarla, sistemli olarak kutuplaştırdı dedim.
Siyasette hengameler, çatışmalar, fikir ayrılıkları olabilir lakin tartışmalar belirli bir seviyede olmalıdır, gerektiğinde hiciv sanatından yararlanılabilir, ironi yapılabilir, ya da atasözleri kullanılabilir. Lakin düşük üslup ya da küfür kabul edilemez dedim.
Türkiye Cumhuriyeti’ni Türk Milleti’nin birliğini temsil eden birinin bu milleti; benden olmayan herkes “düşman”, bana oy vermeyen herkes “hain”, bana muhalefet yapan herkes “terörist” diyerek bölmek ne demektir? Bu telaffuzlar ile hem toplumun birlik ve beraberlik ruhu yok ediliyor hem de nitekim düşman, hain terörist olanları ılımlaştırıyor, hem de onlara adeta legal bir taban oluşturuluyor, farkında mısınız? “Boğaziçi Üniversitesi’nin pırıl pırıl gençlerine terörist derseniz ya da İBB’de çalışan herkesi toptan “terörist” torbası içine atarsanız, gerçekte ‘terörist’ olanlara ne diyeceksiniz?” diye sordum. Bir balkon konuşması vardı tarihe geçmiş olan. Bu konuşmayı yapan ile bugün “terbiyesiz herif, cibilliyetsiz, Cumhur ittifakı olarak hepinizi önümüze katarız, daha bunlar düzgün günleriniz, anırsalar da anırmasalar da” diyen birebir kişi mi? Aynaya baktığı vakit kendisiyle gurur duyuyor mu Recep Tayyip Erdoğan? Sokak röportajlarında vatandaşların konuşmalarına bakın, hiç kimse hiç kimseye küfretmiyor, kederlerini anlatarak argümanlar ortaya koyarak tartışıyorlar yani halkın sağduyusu sarayda oturanlardan çok daha fazla dedim. İçeriği bu olan konuşmamı güçlendirmek için de “Taçlanan baş akıllanır” derler, bir de bunun karşıtını söylerler deyip, malum atasözünü (biraz da değiştirerek, yumuşatarak öküz yerine büyük baş diyerek) örnek verdim. Zati argüman edildiği üzere hakaret kastım olsa kelamın özgününü kullanırdım.
‘Takvim Gazetesi gaye göstererek birinci kurşunu attı’
Ne program sırasında (ki elli yıllık duayen gazeteci Uğur Dündar, rastgele bir hakaret kastı olduğunu düşünse tereddütsüz anında müdahale ederdi.) ne sonrasında söylemimden “Cumhurbaşkanına hakaret etti” çıkarımında bulunan olmadı. Daha değerlisi izleyicilerden de bu istikamette yorum, ikaz, tenkit, yapan çıkmadı. Zati 6 gün boyunca RTÜK dâhil hiç kimse bu türlü bir kanaate varmadı.
Bu canlı yayından bir hafta sonra 21.01.2022 tarihinde sanatçı Sezen Aksu’nun 2017 yılında yazdığı bir müziğin kelamlarına ait olarak iktidar yandaşları tarafından başlatılan karalama kampanyası devam ederken, sanatkarın meskeninin önüne giden bir küme, tehditkar basın açıklamaları yaparken, Cumhurbaşkanı katıldığı Cuma namazında mikrofonu eline alarak “Hz. Adem efendimize kimsenin lisanı uzanamaz. O uzanan lisanları yeri geldiğinde koparmak da bizim vazifemizdir.” dedi. Erdoğan’ın bu kelamları toplumsal medyada ağır bir tenkit furyasına neden oldu. Tıpkı günün akşam saatlerinde Takvim gazetesi bana aleni halde hakaret eden, beni açıkça maksat alan, savcıları misyona çağıran “Hoşt… Sedef Kabaş Cumhurbaşkanı’na hakaret etti savcıları misyona çağırıyoruz. Sedef Kabaş hesap verecek!” başlıklı haberi yayınladı. Birinci kurşun atılmıştı. Akabinde toplumsal medyada troller, yaylım ateşi misali linç, küfür, gaye gösterme kampanyası başlattılar. Adeta bir sanatkarın lisanını koparmayı kendine misyon bilen Erdoğan’ı, “mağdur” bireye dönüştürme planını devreye soktular.
‘Hüküm çoktan verilmişti’
O gece saat 2’de 6 polis tarafından gözaltına alındım. Halbuki çağırsalar giderdim. Yıllardır hakkımda sayısız kabahat duyurusu yapıldı, münasebetiyle sayısız defa polis tarafından tabire çağırıldım. Pahalı emniyet mensupları çok uygun bilir, bir sefer olsun gitmezlik yapmadım.
İronik olarak bir diğer konuda Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın şahsen açıkladığı İnsan Hakları Hareket Planı çerçevesinde “Artık gece yarısı beşerler meskenlerinden alınmayacak” demiş olmasıydı. Bırakın AİHM’i ya da Anayasa’yı kendi koydukları maddelere bile uyma gereksinimi hissetmiyorlardı. Özetle söylenen öteki, uygulama apayrıydı.
Ertesi gün daha polis tarafından alınan sözüm bile tamamlanmamıştı ki o tarihte Adalet Bakanı olan Abdulhamit Gül: “Bu hadsiz beyanlar karşısında yargı cezasını verecektir.” dedi. Bir öteki ironi de birebir Bakanın daha evvel tekraren “Yargı bağımsızdır, bağımsız olmalıdır” halinde açıklamalar yapmış olmasıydı. Ardından koro halinde art geriye Bakanlar, Ak Parti’nin önde gelen isimleri, RTÜK Lideri beni “suçlu” ilan ettiler. Masumiyet karinesine hürmet duymaya ya da mahkeme kararını beklemeye gerek yoktu. Yani karar çoktan verilmişti.
Nitekim polise verdiğim tabir için bile saatler süren (sorulan sorulara ve verdiğim karşılıklara dair) denetimler, ağır telefon trafiği, ortamdaki tedirginlik çok şey anlatıyordu. Benzerini gencecik bir savcıya verdiğim söz sürecinde de yaşadık. Hem sözümün öncesinde saatlerce bekletildik, hem söz sonrasında savcının kararını açıklaması hayli sürdü. İnsan ister istemez düşünüyordu, sanki tüm süreci “göklerden gelen bir karar” mı yönetiyordu?
Tutuklanma talebiyle sevk edildiğim nöbetçi mahkemede sayın hakim tereddütsüz “Delil karartma ve kaçma kuşkusu var” diyerek hakkımda tutuklu yargılanma kararı verdi. Halbuki ortada karartılabilecek, yok edilebilecek ya da değiştirilebilecek bir kanıt yoktu. Bir hafta evvel bir canlı yayında yaptığım konuşmayı nasıl karartabilir, yok edebilir ya da değiştirebilirdim ki? Ortada kaçacak bir bayan da yoktu. Yerim yurdum belirli, adresim sabitti. Polis her çağırdığında söze gitmiş, yıllardır Ağır Ceza Mahkemesi dahil tekraren iktidarın önde gelenleri tarafından hakkımda açılmış davalarda yargılanmış tekrar de bırakın kaçmayı tek bir geri adım atmamıştım!
Sonuçta infazı kelam konusu olsa bir saat yatarı olmayan bir kelamda hatadan dolayı beni hapsettiler.
Yani evvel “suçlu” ilan ettiler, sonra mahpus yatırarak kendilerince ceza verdiler, 49 gün sonra da 11 Mart’ta sizin karşınıza çıktım. Yani bugünün Türkiye’sinde evvel karar veriyorlar, sonra ceza kesiyorlar, en sonunda da yargılıyor üzere hukukun adeta tersten işletildiği bir tablo var ortada.
İddianamede hakkımda 12 yıl 10 aya kadar mahpus istiyorlar. Atasözünden zorlama hata icat ettikleri yetmemiş üzere bir de “kamu görevlilerine de hakaret etti” diyerek ek suçlamaları ek edip, tutuklanmama adeta kendilerince münasebet ürettiler lakin bunu yaparken yeniden gayri türel davrandıklarını fark etmediler ya da “Kim takar hukuku” diyerek hareket ettiler. Çünkü bireylerin bir kabahat isnadı karşısında en temel hakkı olan savunma hakkını bile bana çok gördüler. Bir nevi “Burası hukuk devleti mi kardeşim, ne savunması” dediler!
‘Bunların hepsi tenkit, asla hakaret kabul edilemez’
13 yıla yakın mahpus yatmamı talep etmelerini gerektirecek hangi kabahatleri işlemiş olabilirim, sahiden merak ediyorum.
1. Anonim bir atasözü kullandım fakat içinde “saray” sözcüğü geçtiği için Cumhurbaşkanı’nın üstüne alınacağını hesap edemedim. Bu anonim atasözünü kullanırken hiçbir surette Recep Tayyip Erdoğan’ın ismini kullanmadım, şahsını maksat almadım.
2. Hakkımda yandaş medya ve troller tarafından Cumhurbaşkanı’na hakaret etti diye bir linç kampanyası başlatılınca, ben de hiçbir yorum yapmaksızın hakaret argümanına sebebiyet veren kelamın bir atasözü olduğunu, hatta Çerkes atasözü olduğunu yani anonim olduğunu ortaya koymak için bir tweet attım. Hepsi bu.
3. Ulaştırma Bakanı için adapsız olduğu tez edilen ihaleler hakkında “İddiaların karşılığında bir bilgi üretmeden trollerin palavra haberlerinden medet umarcasına bir zavallılık sergilemek yakışıyor mu” dedim.
4. İçişleri Bakanı için “Sayın Soylu’nun soyadına ihanet edercesine takındığı üslup, herkesi terörist ilan etmek, herkesi hain ilan etmek yanlışsız mu” diye sordum.
Anayasa Mahkemesi kararlarında da “Normalde diğerlerine söylendiğinde hakaret kabul edilebilecek sözler üst seviye siyasi ve kamu görevlilerine söylendiğinde TENKİT olarak sınıflandırılacaktır.” denmektedir. (Ergin Poyraz 2015, Başkan Balıkçı 2017)
‘Devletin ve iktidarın tüm imkanlarını kullanarak saldırdılar’
Dünyanın hiçbir demokratik ülkesinde ya da dünyanın hiçbir hukuk devletinde yaşanmayacak şeyleri yaşattılar bana… Kelamı ve kalemi dışında diğer hiçbir gücü olmayan bir bayana devletin ve iktidarın tüm imkanlarını kullanarak saldırdılar. Medyada maksat gösterdiler, toplumsal medyada linç ettiler, tehdit ettiler, küfrettiler, gece yarısı gözaltına aldılar, koro halinde “suçlu” ilan ettiler, hapsettiler… Çok atağın, öfkenin, hışmın karşısında Aziz Türk Adaleti’ne sığınıyorum ve bu davanın en adil biçimde sonuçlanmasını diliyorum, hem şahsım hem ülkem adına…
Ve yüksek müsaadenizle şu soruları soruyorum;
• Sizce bir atasözünden zorlama formda hakaret cürmü çıkaranların hakaret sicilinin hayli kabarık olması manidar değil mi? Hakaret ettiğimi tez ettikleri açıklamalarda bile hakaret ediyor olmaları kendilerini maddelerden muaf tuttuklarının bir göstergesi değil mi?
• Sizce ağza alınmayacak küfürlerin edildiği, aleni tehditlerin savrulduğu toplumsal medyadaki linç kampanyalarını “Aferin, düzgün bir ivme yakaladık, devam edin” diye teşvik etmek, suça azmettirmek değil mi?
• Sizce ekranda “Şahsım kıymetli değil, makamıma hakaret edildi” diyen kişinin açtığı manevi tazminat davasında “Şahsıma hakaret ettin, bana 250 bin TL ödeyeceksin” demesi, bir çelişki değil mi?
• Sizce “Cumhurbaşkanlığı makamına hakaret edildi” diyen kişinin daha sonra AK Parti’nin 81 vilayetteki teşkilatına seslenip hakkımda hata duyuruları yapılmasını istemesi davanın muhatabının aslında Cumhurbaşkanı değil AK Parti Genel Lideri olduğunun bir ispatı, bir itirafı değil mi?
• Sizce bir atasözü, bir tweet, bir yorum ya da bir eğitim semineri üzerinden bir gazetecinin daima maksat gösterilmesi, hakkında davalar açılması, yargılanması, hapsedilmesi gerçeklerin kamuoyu ile buluşmasını engelleme telaşının bir göstergesi değil mi?
• Sizce masumiyet karinesini hiçe sayarak bireylerin karar giymeden, hatta yargı karşısına çıkmadan ve hatta şimdi tabiri dahi alınmamışken “suçlu” ilan edilmesi ve bunun siyasi erki elinde bulunduranlar tarafından şuurlu, organize ve sistemli biçimde yapılması hukuka muhalif olmasının ötesinde, Şanlı Türk Adaleti’ne hakaret değil mi?
• Öğrendiğim kadarıyla argüman edilen kabahat, katalog kabahatlerden biri değil yani infazı kelam konusu olsa yatarı yok. Böylesi bir kabahat savı yüzünden kanıt karartma imkanı ve kaçma kuşkusuna dair tek bir ispat olmadığı halde bir gazeteciyi tutuklu yargılamak, 49 gün hapsetmek, yalnızca o gazetecinin özgürlüğünü hukuksuzca kısıtlamanın ötesinde topluma bir gözdağı verme, toplumda dehşet iklimi yaratma uğraşı değil mi?
• Sizce vaktinde bir şiirden ötürü 3 ay mahpus yatmış ve siyasi ömrü boyunca bunu bir “mağduriyet” kartı olarak kullanmış birinin artık bir atasözünden ötürü bir diğerini 13 yıla yakın mahpus yatırma uğraşı, tarihin bir cilvesi değil mi?
• Sizce Cumhurbaşkanlığı makamına hürmetten bahseden kişinin, o makamın birinci ve ebedi sahibine “ayyaş” demiş olması, bu ülkenin utancı değil mi?
• Sizce bu ülkenin özgür, adil, müreffeh günlere kavuşabilmesi için toplumun sesi olan gazetecilerin korkusuzca yazabilmesi, konuşabilmesi, soru sorabilmesi ve tenkit yapabilmesi, demokratik hukuk devleti için bir zaruret ve haklı bir çaba değil mi?
• Ve sizce böylesi bir çabayı her türlü bedeli ödemeyi göze alarak ortaya koymak evlatlarımıza, gelecek kuşaklara bırakacağımız en büyük miras ve onun da ötesinde bir vatan borcu değil mi?
İddia edilen cürümleri muhakkak kabul etmiyorum; beraatime karar verilmesini ve tahliye edilmemi talep ediyorum…
