Son anda “yahu ben ne yapıyorum” diyerek vazgeçmezse misyonu bırakacak üzere görünüyor nitekim de. Şimdi 64 yaşında lakin artık yaşlandığını düşündüğü için “ülkenin genç başkanlara muhtaçlığı olduğunu” söyleyerek bu kararı aldığını duyurdu önemli ciddi.
İnsan, gençlerine bu kadar güvenen devlet liderlerini görünce gıpta ediyor, ne palavra söyleyeyim. “Görevimi bırakacağım” diyen Türkmenistan Devlet Lideri Kurbangülü Berdimuhammedov “gençlikten”, “genç”ten yalnızca 40 yaşındaki oğlu Serdar’ı anlıyor muhtemelen. Zira kendisinden sonra misyonu o alacak deniyor.
Berdimuhammedov’u iktidara geldiği andan beri izlerim, uzmanıyım desem yeridir. Ben çok tutulurum bu cins devlet adamlarına. Yıldızlarım dediklerim de vardır ortalarında. Eski Gambiya Devlet Lideri Yahya Jammeh bunlardandır. Yahya’ya bayılırım ben. Halkına “AIDS’i tedavi ediyor” diye kendi uydurduğu karışımı içme zaruriliği getirmişliği, düşürüldükten sonra da ülkeden kaçarken “beni Allah görevlendirmişti” demişliği vardır. Uganda Devlet Lideri İdi Amin de yıldızımdı benim. Devirdiği eski Lider Milton Obete’nin “bir Afrikalı ananın doğurduğu en büyük hayvan” diye tanımladığı Amin, gelmiş geçmiş en tuhaf tiplerdendi. Ortalarındaki hudut meselesini çözmek için komşu ülke devlet liderini boks yapmaya davet edişi unutulur üzere değildir. Daha bu türlü çok yıldızım vardır benim.
Berdimuhammedov da farklı bir zat. Atlara, bilhassa Akhal-Teke ırkına olan tutkusu lisanlara destandır. At ile beşerler ortasındaki münasebetleri anlatan, biri yabancı lisanlara çevrilmiş üç de kitap yazmıştır. Düzgün bir binici de olsa atlara kendisini sevdirdiği söylenemez doğal. 2013’de bir yarış sırasında bindiği at, üstünden atıvermişti Berdimuhmmedov’u. Var bu türlü atlar biliyorsunuz.
“Vatanım değerli, ben neyim ki” dediği olmuştur. Ülkenin en ünlü çikolatasının üzerinde portresinin olmasına takılmayın, o kadar da olsun artık. Türkmenistan’ın ikinci kenti Mary’de bir mescide de ismi verilmiştir. Devrin Baş Müftüsü Rovşen Allaberdiev 2.500 kişinin ibadet edebileceği mescide Başkan’ın isminin verilmesi fikrinin devletten gelmediğini söylemişti. “Camiye Kurbanguly-Hacı isminin verilmesi müminlerin arzusu”ymuş halbuki.
Duyduğumda hayran kalmıştım o müminlere. Her Türkmen Havayolları kabininin önünde fotoğrafının bulunması da mütevazılığına gölge düşürmez alışılmış. Bu çok olağan, zira bir unvanı da “Arkadağ” (Koruyucu) olan Berdimuhamedov’un fotoğraflarına bakıp güvenli/korunaklı bir uçak seyahati yapabileceğine emin olabilir insan. Ha, öteki bir unvanı da ‘Ulusal At Yetiştiricisi’dir.
Mütevazı olması, milletine rehberlik etmesine neden mahzur olsun? Olmadığı için esasen, kalktı milleti için iki kitap yazdı; Türkmenlere yönelik olanı “Türkmennama”, tüm insanlık için yazdığı da Adamnama ismini taşıyor. Evvelki Lider Saparmurat Türkmenbaşı kendi devri için “Altın Çağ” yakıştırmasını yapmıştı. Berdimuhammedov da kendi vaktini “Türkmenistan’ın Büyük Rönesans Dönemi” olarak isimlendiriyor. Ne de olsa alçakgönüllü biri.
Müminlerin istekleri olur da milletin olmaz mı? Millet de Akhal Eyaletindeki bir köy okuluna büyükbabası Berdimuhammed Annaev’in ismini verdi. Üç katlı okul, köydeki öbür tüm binalardan büyük. Türkmenistan’daki başka birçok kırsal okulun tersine, çağdaş bilgisayarlarla donatılmıştır. Babası Myalikguly Berdymukhammedov’un ismi da bir vakitler vazife yaptığı polis ünitesine verildi, çalıştığı ofisi de restore edilerek müzeye dönüştürüldü. “Ben neyim ki?” dediğini duyduğumda çok şakacı olduğunu anlamıştım.
Şarkı da söyledi. Evet, onu da en düzgün yapan oydu zira ülkede. Ulusal televizyonda “Sizin İçin, Beyaz Çiçeklerim” isimli bir aşk müziğini seslendirdi. Çaldığı gitarı, “büyük bir hazine” olarak değerlendirildi, saklanması için bir müzeye gönderildi. Ahali de şakacı aslında.
Katıldığı bir araba yarışını kazandı. Kimse geçemedi, korktuklarından değil, Lider fevkalâde âlâ bir şoför olduğundan öteki yarışmacılar geride kaldı. “Mutluluk Kuşu” isimli romanı, bir çocuk ile babasının kuvvetli askeri tecrübesini anlattığı bir öykü kitabı da var. Nisan 2014’te tüm bakanlıklara buz hokeyi grupları kurmalarını emretti. Ülke sıcak bir çöl iklimine sahip bu ortada.
Rus gaz firması Itera’dan “hediye” olarak 35 milyon dolarlık bir yat aldı. O kadar sevdi ki yatını Eylül 2008’de bir hükümet toplantısını yatında yaptı. Fakat denize açılamadı uzun müddet. Zira kimse nasıl yelken açılacağını bilmiyordu.
Muhaliflere hayat hakkı tanımadı. Başını kaldıranın zirvesine bindi. Dünyada “kişi putlaştırmasının” en berbat örneklerindendir.
“Gençlerin önünü açmak için” misyonu devrediyor. Genç dediği oğlu.
Şakacı dedim lakin yalnızca kendisi gülüyor latifelerine. Ülkesine değerliye patlamış bir “şaka” olduğu ise acı bir gerçektir.
