Öz Sağlık-İş Sendikası üyeleri, iş yüklerinin arttığı ve maaşlarının enflasyon oranına nazaran düşük kaldığı gerekçesiyle İstanbul Aile ve Toplumsal Hizmetler Vilayet Müdürlüğü binası önünde artırım talep etti. Öz Sağlık-İş Sendikası İstanbul 2 No’lu Şube Lideri Erdem Dinç, “Sosyal hizmet işçisi kardeşlerimiz pandemide tıpkı sıhhat işçilerimiz üzere sesleri duyulmadan, kendileri görülmeden büyük bir gayret vermişler, lakin geldiğimiz noktada minimum fiyat düzeyine mahkûm edilmişlerdir” dedi.
‘Geldiğimiz noktada minimum fiyat düzeyine mahkum edildiler’
Öz Sağlık-İş Sendikası İstanbul 2 No’lu Şube Lideri Fazilet Dinç, burada yaptığı konuşmada, “Bugün burada, tüm diyalog kanallarını denemiş bürokrasiyle tüm diyalog yollarını aşındırmış lakin bürokrasinin kibir ve enaniyet ile örülmüş duvarlarıyla karşılaşmış ve bu duvarların altına ezilmiş toplumsal hizmet işçisi kardeşlerimizin sesini duyurmak için toplanmış bulunuyoruz. Toplumsal Hizmet işçisi kardeşlerimiz pandemide tıpkı sıhhat çalışanlarımız sıhhat işçilerimiz üzere sesleri duyulmadan kendileri görülmeden büyük bir uğraş vermişler fakat geldiğimiz noktada Minimum fiyat düzeyine mahkûm edilmişlerdir” dedi.
Grup ismine hazırlanan ortak basın açıklamasını ise Öz Sıhhat İş Sendikası İstanbul 3 No’lu Şube Lideri Ergin Balekoğlu okudu. Pandemi sürecinde yatılı kuruluşlarda çalışan toplumsal hizmet işçilerinin ağır mesai yaptığının belirtildiği açıklama şöyle:
‘Kanunen emeklerinin karşılığı olan mesailerini daha alamadılar’
Bugün burada 5 evladın bir anneye, 1 annenin bir engelliye, bir ailenin kimsesiz bıraktığı yavruya, bir eşin şiddetine maruz kalan bayanların onlarcasına cebirle bakmak zorunda bırakılan toplumsal hizmet çalışanlarının gür sesi olmak ve buna dur diyemeyen Vilayet Müdürlüğü’nü kamuoyuna şikâyet etmek için toplandık. Dünyayı tesiri altına alan pandemi periyodunda yatılı kuruluşlarda çalışan toplumsal hizmet işçileri, kendi ailelerini, eşlerini, çocuklarını, yaşlılarını birbirlerine emanet ederek, yalnız bırakarak 7 gün, 14 gün, 21 gün müddetlerle işlerinin başından ayrılmaksızın nöbet tuttular. Kuruluşlarda bakmakla yükümlü oldukları bebek, çocuk, yaşlı ve engelli bireyleri korumak için verdikleri harika uğraş hiç gündem olmadı. Kanunen emeklerinin karşılığı olan mesailerini dahi alamadılar.
‘Sadece İstanbul’da 1000’e yakın işçi mecburî emeklilik yahut öbür sebeplerden ötürü işten ayrıldı’
Sadece İstanbul’da takıma geçtikten sonra 1000’e yakın işçi zarurî emeklilik yahut öbür sebeplerden ötürü işten ayrıldı. Fiyatsız müsaade, doğum müsaadesi kullananların açık kalan yerleri de doldurulamadı. Gidenin yerlerine işçi desteği yapılmadığından tüm iş yükü geride kalan işçilere yüklendi ve işçi gereksinimi sınır safhaya ulaştı. Elimizi taşın altına koyalım dedik. Taşın altında ezildik! Yıprandık. İşçi yetersizliğinden doğan sıkıntılar belimizi büken son nokta oldu.
‘Artık bu sömürüye dur denmelidir’
Sosyal hizmet çalışanları muhafaza altındaki onlarca bireylerin bakımlarında yaşanacak her türlü riskle tek çalıştırılarak, tek başına bahtlarına bırakılıyorlar. Paklık işçisi, misyon tariflerinde olmamasına karşın, Cumhurbaşkanımızın talimatlarına karşıt bir biçimde bakım hizmetlerinde ve hastane refakatlerinde sıhhat çalışanları olmadan görevlendiriliyorlar. Bakım elemanları ve paklık elemanları yıllık müsaadelerini kullanabilmek için imece yöntemi birbirlerinin yerine çalışıyorlar. 3 bakım elemanı çalışan bir çocuk konutunda, müsaade kullanan bakım elemanının iş yükü öbür bakım elamanına kalmaktadır. Engelli ve yaşlı hizmetleri, Çocuk Konutları ve Çocuk Dayanak Merkezleri’nde çalışan üyelerimiz her geçen gün bedenen ve ruhen yıpranmakta olup, kalıcı sıhhat sorunları yaşamaktadırlar. Çocuk meskenlerinde Borçlar Kanunu’na nazaran 24 saat çalışan üyelerimiz, 24 saatten sorumlu tutulmalarına karşın vardiya çalışmalarının 16,5 saatinin mesaiden sayılması kabul edilebilir bir durum değildir. Mesaiden sayılmayan 7,5 saatin mesaiden sayılması elzemdir. Borçlar Kanunu, Çocuk Meskenleri için uygun değil, kâbustur. Artık bu sömürüye dur denmelidir.
‘Her türlü mobbinge maruz kalıyoruz’
Bizler fedakârlıklarla, vazifemizin başından bir an olsun ayrılmadan, ağır mesailerle misyon yaparken yöneticilerimiz tarafından her türlü mobbinge maruz kalıyoruz. Bu mobbinglere tahlil bulma arayışımızda, mobbingden yana hal alan ve toplumsal hizmet çalışanlarının tek yetkili sendikasına haddin sonlarını çizmeye çalışanları bir kenara not ediyoruz. Biz dün olduğu üzere bugün de yılmadan, usanmadan hak ve haklının yolundan ayrılmadan mazlumun hakkını aramaya zulmedenlere karşın devam edeceğiz.
‘Biliyoruz ki mazlumlar ayağa kalkmadan zulmedenler diz çökmeyecektir’
Mobbingi açıkça örneklendirmemiz gerekirse Ataşehir Metin Sabancı Rehabilitasyon Merkezi’nde yalnızca 3071 sayılı Dilekçe hakkını Kullanma Kanunu’na istinaden dilekçe verme hakkını kullanan temsilcimiz Alperen Hayvacı, Kuruluş Müdürünün Vilayet Müdürlüğü’nden özel ricası ile çarçabuk iki kıta ortasında sürgün edilmiştir. Gibisi olaylar ile emekçiler bürokrasi eliyle yürütmeye karşı seçim öncesi kışkırtılmaya çalışılmaktadır. Toplumsal hizmet çalışanları olarak bizler mobbing değil kıymet görmek istiyoruz.
‘Açılan davalardan oluşacak kamu ziyanlarının ilgili yöneticilerden faiziyle tahsil edilmesini talep ediyoruz’
Toplu iş mukavelesinden doğan haklarımız türlü mazeretler üretilerek ödenmiyor. Yazılı amir kararlarına karşın gidin dava açın mahkeme karar versin diyen yöneticilere soruyoruz; oluşacak olan kamu ziyanlarını kendi ceplerinizden karşılamayacağınız için mi bu kadar rahatsınız. Buradan şunu belirtmek isterim. Toplumsal hizmet çalışanlarının ve devletimizin tek kuruş hakkını bu zihniyete gasp ettirmeyeceğiz. Davalarımız yöneticilerin yönlendirmesiyle seri bir halde açılmış olup, bu davalardan oluşacak kamu ziyanlarının ilgili yöneticilerden faiziyle birlikte tahsil edilmesini talep ediyoruz.
‘Ücrette adaletsizlik üzere problemleri acilen çözülmesini istiyoruz’
Sosyal hizmetler işçilerinin 696 Sayılı Kanun Kararında Kararname ile tahlile kavuşturulamayan tayin, yüzdelik farkları, olmazsa olmazımız misyon tarifleri ve fiyatta adaletsizlik üzere meselelerinin acilen çözülmesini istiyoruz. Toplumsal hizmet çalışanları 2023 yılında yapılacak olan Kamu Çerçeve Protokolü’nden devir farkından ötürü 11’inci aya kadar faydalanamayacaktır. Bu nedenle alım gücünün düştüğü şu günlerde, insani hayat kaidelerinde hayat sürdürmek için enflasyona yenik düşen maaşlarımıza acilen ek artırım talep ediyoruz. Biz sevgimizle, vicdanımızla, inancımızla ve devletimize olan bağlılığımızla emek veriyoruz. Emeğimizin karşılığını istiyoruz.”
